شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
خط فاصلهها
میدوند
سرباز ایستاد کنار تنهایی اش
خط فاصله ها. علامت سوال
سرباز نگاهش
میچرخید
خانهها
زنان
کودکان
میلنگاندند پای خسته شان را
خط فاصله
کوله پشتی را با
نامه ها درد دل میکرد
جای پاهای دخترک
نفس نفس زنان
بوی تنهایی
هوا را
در گلو خفانیده.