شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
_ببخشید خانم گل سرخها شاخهای چند؟
دخترک به گلها خیره شد
گونههایش سرخ شد
یکباره باغی از انار در چهرهاش رویید
رنگینکمانی سرخپوش
حلقه زد دور گلفروشی
همه چیز سرخ بود
اما بوی خون نمیداد
امروز که میخواهم بنویسمش
مدادم بیآنکه کارخانه بخواهد
قرمز مینویسد
چقدر به ما میآید
که شعر سپید را سُرخانه ادامه دهیم
زبانههای سرخ
نوشته میشوند
و ما سرخ میخندیم
اما از این شعر
بوی خون هرگز به مشام نخواهد رسید.